نازنین ..............

نازنین

قامت سرو تو گر خم بشود میمیرم
تاری از موی سرت کم بشود میمیرم

نازنین این دل من با رگ و خون تو یکیست
گر هوای نفست غم بشود میمیرم

عادتم است که از بهر دلم گریه کنم
گر ترا دیده شبی نم بشود میمیرم

آفتاب از تو که دنیای تو روشن باشد
گر ترا شام سیاه   هم بشود میمیرم

باغ و گلهای چمن شادی دنیا از تو
سهم چشمان تو ماتم بشود میمیرم

قصه و حرف پدر روشنی راه بود
دخترم گر دل تو غم بشود میمیرم

مولا علــــــــی ( ع )

امشب  که آسمان خدا گریه  میکند
دشت  و  دمن  زمین  و  سما  گریه  میکند
در  امتداد کوچه ی غمگین  زندگی
خاک  و  درخت  و  برگ  و  بنا گریه میکند
خونی  که  ریخت  ار  سر  مولای  ما  علی
ماهی  به آب  و   مرغ به هوا گریه  میکند
شمشیر خون  گرفته  ی شیطان  رو  سیاه
خونین  جگر  ز  شرم  و  حیا  گریه  میکند
گلهای  باغ  به  خلوت  تنهائی  بهار
امروز  به  سوز  و  درد  و  نوا  گریه  میکند
شمعی  که سوخت  تا به  سحر  در  کنار  دل
آرام و خسته  گفت  چرا  گریه  میکند
از  بهر  مردمان  فرو خفته  در  گناه
سنگ  سیاه کعبه  جدا  گریه  میکند
طفلی  که دیده  باز  کند در  حریم  دهر
گویند  برای  شیر  خدا  گریه  میکند

اشک غم

بر مزار مــردگان خویش نالــیدن چه سود؟

بی خبر از هم دگر آسوده خوابیدن چه سود؟

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید

ورنه بر سنگ مـــزارش آب پاشیدن چه سود؟

 تا نفس دارد کسی  باید به درد او رسید

گریه و ماتم نمودن سیاه پوشیدن چه سود؟

با محـبت دست پیران را ،عزیز من ببوس

ورنه بر روی مـزارش تاج گل چیدن چه سود؟

یک شبـی با زنـده ها غــم خـــوار باش

ورنه بر خاک مزارش زار نالـیدن چه سود؟

تا زمـانی زنـده ایم از همدگر بیـگانه ایم

در عـــزاسر دادن فریاد و  بــوسیدن چه سود؟

گر توانی زنده ای را یک دمی تو شاد کن

در عـزا عـطر و گلاب ناب پاشیدن چه سود؟

از برای سالـمندان یک گل خوشـبو ببر

تاج گل  بردن به خاک گور او چیدن چه سود؟

گر نرفتی خـانه اش تا زنـده است

خانه ای صاحب عـزا تا صبح خـوابیدن چه سود؟

گر نپـرسی حـال او تا زنـده است

 از برایش گریه و زاری و نالـیدن چه سود؟

سالها  رفت و نکردی یکدمی یاد مرا

جای خالـی مرا در خانه ام دیدن چه سود؟

گر فراموشت شدم رفتم ز پیش دیده ات

سنگ مر مر روی قبر من ترا چیدن چه سود؟