غزل شیرین .......

تو که در کنج دلی من به خـــــــــدا آبادم
از غم و غصه و درد از همه چیز آزادم

شب من شب نبود چون تو مرا خورشیدی
از هــــــــــــــوای نفست دلبر من دلشادم

ناز تو ناز و ادایت چقدر زیبا است
میرسد تا به فلک شادی مــن فریادم

حرف شیرین بــــگو تلخی ایام بس است
من که با نیم نگاه ..... نیم نگاه فرهادم

ندهم دامن وصل تو ز دست ای بت من
تو همیش مــــاه منی کی بروی از یادم