وفــــــــــــــــــــا

قصه ی دل به آشنا نکنید
یاد اشکم به ناخــدا نکنید

تب عشقی گرفته جان و تنم
داروی دردم التجــــا نکنید

مست چشم سیاه یار شدم
نازنینان به من نگاه نکنید

شب خاموشی دل است امشب
با رقیبم مرا رهــــــــــا نکنید

راز عشاق با وفــــا اینست
دوستان را ز هم جدا نکنید

من که شب تا سحر خدا گفتم
سر خــــــــاکم خدا خدا نکنید

تا نفس داشتم دعـــــــا کردم
صوفی و شیخ را صدا نکنید

خون سرخی که میچکد از چشم
دست و پــــــای کسی حنا نکنید

اشک و زاری و ماتم و افغان
آسمان کـــرده است شما نکنید

بنویسید به سنگ تربت من
حرمت عشق زیر پا نکنید