آزادی .......

نـــــــوای دل .....

نــــــوای دل

چنان با عشق تو مستم که از فردا نمیترسم
عزیز من نه از فردا که از دنیا نمیترسم

تو ماه آسمان من تو خورشید جهان من
ندارم بیمی از ظلمت من از شبها نمیترسم

کنار ساحل چشمم دگر سیلاب و طوفان نیست
تو گشتی ناخدای دل که از دریا نمیترسم

اگر غم لشکرانگیزد به قول حافظ شیراز
تو هستی ساقی کوثر که از غمها نمیترسم

برای لیلیم گویید که مجنونت نوشت در خاک
چنان خو کرده ام اینجا که از صحرا نمیترسم

فلک داند زمین داند تو هم ای یار میدانی
چنان با عشق تو مستم که از فردا نمیترسم

قــــــــــربانی ......

قربانــــــی ........

میشوی لیلای من تا بهر تو مجنون شوم
شیرین شوی فرهاد شوم با عشق تو افسون شوم

شهر دلم آباد کنی از درد و غم آزاد کنی
بالم شوی جانم شوی از این قفس بیرون شوم

میسوزم از هجرت هنوز پروانه ام پروانه ام
شادم که از مهر تو من دلخون شوم دلخون شوم

قربان شوم عید تو است خونم بریز جانم بگیر
این رسم و قول عاشقیست از لطف تو مدیون شوم

دیگر چه میخواهی بگو از چشم تو دیوانه ام
جامی بده از لعل خود یا این شوم یا اون شوم

نــــــــــــور خــــــدا .....

نور خـــــــــدا ......

در خانه ای دل خانه نمودی همه جانی
در باغ بهشت عطر گلی روح و روانی

پروانه شدی شمع شدم بهر تو سوختم
تو در دل شب نور خدا نور خدایی

اینجا همه در خاک سر سجده گذارند
من سجده کنم خاک درت یار تو آنی

بیگانه خبر نیست که هر جا تو هستی
در فکر تویی دیده تویی سینه نهانی

قربان سر و جان و تن و موی تو گردم
امشب که تو هستی مه ای من ماه جهانی