زنـــــــــدانی ......

زندانی  ........

صدای سینه خموش است ترانه در بند است
گل بهار دل ما  جوانه در بند است

هوای باغ پر از درد و بلبلان خاموش
به ظلم زاغ و زغن آشیانه در بند است

کتاب عشق اگر چه به زیر پا افتاد
به سینه صد غزل عاشقانه در بند است

به شهر ما چه شد  .....خون و بارش خون است
نه آنکه کوچه و شهر خانه خانه در بند است

اگر تو دست به هم میدهی نگو که من منم
فقط به وحدت حق این زمانه در بند است

کسی نگفت پرستوی شاد و خندان رفت
به فکر لقمه ای نان است و دانه در بند است

چه میکنی تو به حال بشر بگو یارب
چرا دعای سحر گاه شبانه در بند است  ؟

عـــــشق ....

عشـق

شوق دیدار تو ای دوست ز حد افزون است
چه کنم دست خودم نیست ز کف بیرون است

آمدی تاج سر و روح و روانم گشتی
باور دیده نگشت اینکه دلم  مفتون است

لیلیم با خبر است کاش بگوید به همه
اینکه آواره ای صحراست همان مجنون است

خود ندانم ز کجا آمد و شیرینم شد
یاد فرهاد کنید دیده و دل پر خون است

بوسه کن از لب عشق   ...  ( عشق نمیرد هرگز  )
ارزش عشق بلند تر ز هزار قارون است