غزل تنهایی

غزل تنـــــهایی .......

شکستن هم بلــــد هستی نگفتی روز آشنایی
فقط گفتی که میمانی فقط گفتی که از مایی

برایت یکدلی دادم گل ســــــرخ وفایم بود
تو ای گلبرگ زیبایی چقدر طناز و زیبایی

مرا در دیده باران است شبی مهمان چشمم باش
نمی دانی کــــــــجا هستم نمی پرسی که دریایی

همین دیشب مــــــرا ساقی نمیداد بـــــــــاده ای دیگر
به من میگفت تو خود مستی به من میگفت که شیدایی

هوایی یاد تو این جاست خوشم با عطر نام تو
دل بشکسته ام بشکست خبر دادنـــــد نمی آیی

جوانی یک نفس درد بود به پیری هم غم پائیز
زمستان بیتو آســـان نیست نداری هیچ پروایی

سحــــر مرغان تنهایی برایم این غزل گفتند
در این عالم همه سردند تو هم تنهایی تنهایی