سال نـــــــو مبارک

سحـــــــر بـــده .....

ای آسمان برای شب من سحر بده

از نازنین دلبر نازم خبر بده

یکبار بگو کجاست که یادم نمیکند

بشکسته اند بال و پرم بال و پر بده

اشکی نمانده است مرا از فراق او

یکشب برای ناله ی من چشم تر بده

ما را که در هوای گلی خو گرفته ایم

از آب پاک لعل لبش زود تر بده

دیریست که نیست گوهر من در کنار من

یارب برای خسته دل من گهر بده

بی پا و دست نشسته ام و میروم ز یاد

امشب توان رفتن و پای سفر بده

سنگــــــــدل ......

میسوزم از جفای تو پروا نمیکنم

از کس وفا و مهر تمنا نمیکنم

دارم  به دل هوای ترا تا نفس کشم

یکباره هم امید به فردا نمیکنم

زنجیر های پای مرا کس ندیده است

در گو شه ی قفس خدایا نمیکنم

اشکی که است روان ز چشمان خسته ام

دیریست که رو به جانب دریا نمیکنم

از داغهای سینه ی ما بیخبر نبود

فریاد و ناله در دل صحرا نمیکنم

گفتم ببین کشته  ی خود را به خنده گفت

من دیده ام زیاد تماشا نمیکنم