خوشـــــــم می آید .......

گردش چشم سیاه تو خوشم می آید

موج دریای نگاه تو خوشم می آید

همچو مهتاب که بر ابر حریری تابد

تن و تن پوش سیاه تو خوشم می آید

چون چراغی که دل شب به مزاری سوزد

سوختن در سر راه تو خوشم می آید

در سپهر نگهم نور فشاند شبها

مهر من جلوه ماه تو خوشم می آید

جلوه گلشن اندام که دیدی ای دست

که خس و خار و گیاه تو خوشم می آید

بسکه در آتش هجران کسی سوخته ایی

اشک جان پرور و آه تو خوشم می آید

رفتی از خویش و کف پای که را بوسیدی؟

ای دل پاک گناه تو خوشم می آید

بیوفـــــــا ....

ای وای رها کنید کــــه دل بینوا تر است

این لخته خون سینه ی ما بیحیا تر است

اشکم که میشکست سکوت شب ترا

فریاد و ناله هــای  لبم بیصدا تر است

ما را به کوچه های غم انگیز شب مبر

آنجا ستاره هــــای خدا بیوفا تر است

زاهد هوس مکـــــــن که ببندی در ریا

آن باده نوش مست ز تو بی ریا تر است

تهمت به ما مزن که گنهکار شهر شدیم

یاری که میشکست دلی بیخدا تر است