اشک غم

بر مزار مــردگان خویش نالــیدن چه سود؟

بی خبر از هم دگر آسوده خوابیدن چه سود؟

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید

ورنه بر سنگ مـــزارش آب پاشیدن چه سود؟

 تا نفس دارد کسی  باید به درد او رسید

گریه و ماتم نمودن سیاه پوشیدن چه سود؟

با محـبت دست پیران را ،عزیز من ببوس

ورنه بر روی مـزارش تاج گل چیدن چه سود؟

یک شبـی با زنـده ها غــم خـــوار باش

ورنه بر خاک مزارش زار نالـیدن چه سود؟

تا زمـانی زنـده ایم از همدگر بیـگانه ایم

در عـــزاسر دادن فریاد و  بــوسیدن چه سود؟

گر توانی زنده ای را یک دمی تو شاد کن

در عـزا عـطر و گلاب ناب پاشیدن چه سود؟

از برای سالـمندان یک گل خوشـبو ببر

تاج گل  بردن به خاک گور او چیدن چه سود؟

گر نرفتی خـانه اش تا زنـده است

خانه ای صاحب عـزا تا صبح خـوابیدن چه سود؟

گر نپـرسی حـال او تا زنـده است

 از برایش گریه و زاری و نالـیدن چه سود؟

سالها  رفت و نکردی یکدمی یاد مرا

جای خالـی مرا در خانه ام دیدن چه سود؟

گر فراموشت شدم رفتم ز پیش دیده ات

سنگ مر مر روی قبر من ترا چیدن چه سود؟