آرزو .........

دوست دارم لحظه ای آمدنت فصل بهاران باشد
دل من فرش زمین فرش خیابان باشد
دوست دارم که جهان ناز کند از رخ تو
هر طرف  عطر تو  و عطر گلستان باشد
دوست دارم که زمین بوسه کند پای ترا
در چمن یاسمن و سوسن و ریحان باشد
نسترن را همه جا تا به ماه آویزیم
دشت پاکیزه ای دل نم نم باران باشد
شب به ما قصه کند قصه بخواند از عشق
شعر من سر خط هر دفتر و دیوان باشد
ناز کنم ناز کنی جلوه کنی گوشه ای باغ
ماه هم آن شب عشق اختر تابان باشد
دوست دارم که تو باشی و من و  شبنم صبح
عشق ما  همدم ما همنفس  جان باشد

میلاد شعـــــــر ......

میلاد شعـــــــر
چه تکرار است نام تو به کنج دفترم امشب
چه میخواهی به هر واژه به اشعار ترم امشب
تو میدانی که دارم دوست به تو هر بار هم گفتم
ترا خواهم کنار دل  کنار بسترم امشب
به خاموشی سخن گفتم ترا   جستم ترا خواستم
بهانه میکند این دل که نیستی در برم امشب
کسی احوال زار ما به این غربت نمیگیرد
سرا پا انتظارم من دو دیده بر درم امشب
به مژگان کشته ای جانم به ساغر زنده کن مارا
شفاهم ده شفاهم کن   بده بال و پرم  امشب
چه زیبا بود خیال تو هنوز هم عطر تو این جاست
شب میلاد شعرم شد تو هستی گوهرم امشب

حقیقت .......

حقیقت .......

میتوانم که ترا در دل و جان جا بدهم شوخی نیست
میتوانم که ترا مسکن و مـــــــاوا بدهم شوخی نیست
میتوانم که به عمرم فقط از جام تو بنوشم
از لبم ســاغر و مینا بدهم شوخی نیست
خوب تکرار نشده قصه ای مجنون دیریست
نام زیبای ترا شهرت لیلا بدهم شوخی نیست
عشق پیوند نگاهیست که راهش به دل است
جان به جانانـــه ای زیبا بدهم شوخی نیست
خبری نیست دگـــــر هر جه که هستی توئی
دین و دل امشب و فردا بدهم شوخی نیست
قــــدر چشم سیه ات من به خــــــــــــدا میدانم
هر چه میخواهی بگو تا بدهم شوخی نیست
مرگ پروانه ای شب های سیه یادم است
درد هجر تو کجا هــــا بدهم شوخی نیست
من همانم که هنوز هـــــم به عشق سجده کنم جان بخواه جان که جانا بدهم شوخی نیست