عـــــشق ....

عشـق

شوق دیدار تو ای دوست ز حد افزون است
چه کنم دست خودم نیست ز کف بیرون است

آمدی تاج سر و روح و روانم گشتی
باور دیده نگشت اینکه دلم  مفتون است

لیلیم با خبر است کاش بگوید به همه
اینکه آواره ای صحراست همان مجنون است

خود ندانم ز کجا آمد و شیرینم شد
یاد فرهاد کنید دیده و دل پر خون است

بوسه کن از لب عشق   ...  ( عشق نمیرد هرگز  )
ارزش عشق بلند تر ز هزار قارون است