همنفس ................

همنفـــــس .....

در سینه مرا تا نفسی است تو هم باش
گر شهر دلم جای کسی است تو هم باش

فردا که دگر از گل و پروانه خبر نیست
در باغ و چمن خار و خسی است تو هم باش

میترسم اگر مرغ غزل صبح بمیرد
تا شعر دلم را جرسی است تو هم باش

از جور شکستند همه کس بال و پرم را
تا عشق به کنج قفسی است تو هم باش

غیر از غم و درد تو وفادار ندیدم
در غربت ما گرچه کسی است تو هم باش

دیریست که از دلبر خود یاد نکردی
دانم که مرا داد رسی است تو هم باش