فراق گـــــــــــل .......

دیگر نفس نمیکشم اینجا هوا نیست
عطر بهار دلبر چشمان سیاه نیست
دیگر به باغ شهر دلش سر نمیزنم
آهنگ عشق و نغمه ی دستان سرا نیست
پائیز رسیده است و شتابان رسیده است
اینجا برای دیده و دل آشنا نیست
میمیرم از فراق گل و لاله های دشت
کنج قفس بخاطر زخمم دوا نیست
گفتی که صف کشیده همه عاشقان تو
فهمیده ام که شهــر دلت جای پا نیست
رحمی نخواستم که برای دلم کنی
بیزارم از دوای تو ما را شفا نیست
تندیس قامتت همه شب سجده کرده ام
دانسته ام که غیر تو ما را خدا نیست
یکشب تو عاشقانه برایم دعا کن
یکشب بمان شراب لبانت گناه نیست
خلوت نموده ام که کنم هدیه یک غزل
بگرفته بغض گلوی دل من صدا نیست