گلــــــــــه ......

از اشک دو چشم دیده ی گرایان گله دارم

از ناله و غم سیلی یاران گله دارم

هرگز نبود همدم و همراز در این شهر

از زخم زبان مردم نادان گله دارم

بیگانه اگر جور و جفا کرد ننالم

از سردی و بی مهری خوبان گله دارم

در کوچه و پس کوچه یکی دوست نیافتم

از چشم حسود ناوک مژگان گله دارم

صد جور و جفا از همه دیدیم و برفتیم

از طفل یتیم سفره ی بی نان گله دارم

آهسته برو یاد خدا یاور ما است

از زلف سیاه شام پریشان گله دارم