یــــــاد آشنــــــا ......

شبی که خسته دلی یاد آشنا میکرد

به یاد چشم سیاهت خدا خدا میکرد

نمانده هیچ بهاری به شهر و باغ دلم

خزان به کوچه و پس کوچه صد جفا میکرد

شکسته اند دل درد مند ما هر روز

نبوده هیچ طبیبی  که دل دوا میکرد

تو موج خسته ای دریای دیده ام هستی

که شوق کشتی عشقت در آن شنا میکرد

گلاب گوشه ای باغ انتظار باران داشت

ز جور و منت باغبان ترا صدا میکرد

حکایتی کنم از بلبلان عاشق شب

که تا سحر به مقام خدا دعا میکرد