ستاره هـــــــای اشک .....

چه کنم که بیوفایم ز دلم خبر ندارد

به مزار غربت ما سحری گذر ندارد

ز وفا و مهر میگفت به بهانه ها و تزویر

دل ما شکست و پر زد هدف دگر ندارد

چقدر صدف کشیدیم ز دل خموش دریا

که ز بخت و طالع ما گهری به بر ندارد

مکن عاشقی به یاری که شنیده ام ز هر سو

لب عاشقان کویش طعم شکر ندارد

نکنم فغان و ناله همه شب به درب کویش

که ستاره های اشکم هوس سحر ندارد

چه کشیده ام به غربت که مرا دو بال بستی

که کبوتر مهاجر غم بال و پر ندارد