خدا به همراهت ..... هدیه به گل سپید بهاری که پر پر شد

تو نیستی و سحر مرده از نبودن تو

کنار باغ ندارد سپیده دامن تـــــــو

گلی شکست و هزاران گلاب پر پر شد

شبی که بسته بهار دید چشم روشن تو

ترا خدا کنار خودش نشانده مگـــــر

که دست نور ملائیک گرفته  گردن تــــو

چقدر بهشت به گلهای تازه مینازد

خوش است بهشت و بهشتی به عطر بودن تو

تو ماه دلخوشی مادر و پدر بودی

لباس پاک حیا بوده است در تن تو