شوق دیـــــــــدار .......

کجا شدی که ترا صبحدم نمی بینم

به باغ خلوت دل دمبدم نمی بینم

هزار کوچه و پس کـــوچه را گذر کردم

ترا چو ماه به هر پیچ و خم نمی بینم

منم که مهر تو است ثانیه های روز و شبم

کسی به یاد تـــو ثابت قــــدم نمی بینم

چقدر خنجر کاری ز دوست خورده تنم

خوشم ز دشمن دانا ستــــم نمی بینم

ز بس به شوق تو هر روز پر زدم سویت

دگر به کوچه ی دل درد و غم نمی بینم

بهانه میکنم امشب هوای کــــوی ترا

به دیده گر چه ترا در حرم نمی بینم