سنگــــــــدل ......

میسوزم از جفای تو پروا نمیکنم

از کس وفا و مهر تمنا نمیکنم

دارم  به دل هوای ترا تا نفس کشم

یکباره هم امید به فردا نمیکنم

زنجیر های پای مرا کس ندیده است

در گو شه ی قفس خدایا نمیکنم

اشکی که است روان ز چشمان خسته ام

دیریست که رو به جانب دریا نمیکنم

از داغهای سینه ی ما بیخبر نبود

فریاد و ناله در دل صحرا نمیکنم

گفتم ببین کشته  ی خود را به خنده گفت

من دیده ام زیاد تماشا نمیکنم