قصــــه ی زندگـــــــی ......

غم ز هر دروازه آمد شادمانی کرده ام

با لب شیرین یارم زندگانی کرده ام

تا بمانم در هوای غنچه های باغ دوست

در زمستان پای گلها باغبانی کرده ام

با خزان عمر گاهی میرسد پیری ز راه

گرچه پیرم با می و ساقی جوانی کرده ام

تا بدست آرم دل سنگ ترا ای نازنین

  بهر هر سنگ خیابان مهربانی کرده ام

دوست داشتم بشنوی افسانه  ی عشق مرا

تا سحر بیدار ماندم نغمه خوانی کرده ام

گر چه تلخ است روزگار با شعر شیرینش کنید

من که هر روز با غزل شیرین  زبانی کرده ام