کس بـــــا وفا نبود .....

دیگر کسی به درد دلم آشنا نبود
شادم به بیکسی که کسی با وفا نبود
در گوشه های غربت و تنهائی دلم
جز اشک از برای دل بینوا نبود
فردا که میرود ز بر ما بهار باغ
گویم مرا نوازش باد صبا نبود
از چشم مست ساقی میخانه کس نگفت
شادی و عیش و عشرت دنیا به ما نبود
صد بار به کعبه رفتم و هر بار گریستم
در مروه و صفا کسی با خدا نبود
از دیده خون چکید بیا نازنین بیا
غیر از تو در سلاله ی دل آشنا نبود