قصه ی شب .......

عاشقم گوشه ی چشم تو شده خانه ی ما
زمزم لعل لب توست به پیمانه ی مــا
مست مستیم و نداریم غــــم قصه ی شب
ماه رخسار تو شمعیست به میخانه ی ما
عاقلان دیده  و دل سوخته اند وقت نماز
مگر افتاده نقاب از رخ جـانانه ی ما
سر سودای تو داریــــم بیا تنهایم
تو خدا رحم بکن بر دل دیوانه ی ما
قلقل کوزه صـــدای نفس کوزه گر است
صد هزار حرمت جان است به خمخانه ی ما
سوختم وای چـــرا شهر نمیداند هیچ
کس نگیرد خبر از خانه ی ویرانه ی ما
میرسد عطر تنت وقت ســــــحر می آئی
روح دیگر تو ببخش پیکر پروانه ی ما