نوای پیری ....

مرگ ایام جوانی که رسید یار برفت
گل نچیدیم وخزان آمد و گلزار برفت
آرزو های دل ما همه چون اشک چکید
فرصت عمر ببین لحظه ی دیدار برفت
ماه و خورشید که هر روز مرا میجستند
شام پیری چو رسید از سر دیوار برفت
اینقدر غره مباش ناز مکن عشوه مده
کس خریدار تو نیست گرمی بازار برفت
روزگاریست که شب همدم آغوش من است
مستی و شور جنون دیده ی بیدار برفت
فلک از دست تو تا صبح قیامت نالم
آنکه میخواست ترا با دل بیمار برفت