گلـــــــــــه ......

شکسته دل شدم از دست ناکسان بسی
ننالم هیچ ننالم ز جور هم نفسی
مرا به دشت و بیابان رها چو میکردند
یکی نکرد سوال او کجاست با چه کسی
اگر چه بال و پرم را شکسته اند اینان
خوشم به کوچه ببینم ز روزن قفسی
نمیشوم دگر از چشم نازنینی مست
ندارم هیچ امیدی نکرده ام هوسی
به باغ الفت یاران کجا گلی یابی
شکسته شاخه ببینی هزار خار و خسی