بی وفـــــا ....

باز در کنج دلت مرغ دگر مهمان است
ما پریدیم و برفتیم به ما زندان است
روزها عاشق هر بی سر و پا میگردی
دل شکستن چقدر وای ترا آسان است
تو نپرسی که چرا هر شب و روز  مینالم
دیده باز از غم یاد تو چرا گریان است
خانه ی دل که مرا منزل و ماوای تو بود
بیخبر ماندی نگفتی که چرا ویران است
رفتی و بار دگر خنده زدی شاد شدی
نازنینم تو برو مرغ دلت مهمان است