بگذر از آن دلی که ندارد هوای شعر
ای وای چی دلرباست خدا یا صدای شعر
مست نگاه ساقی میخانه گشته ام
در کوچه ها به پاست به هر سو نوای شعر
باران اشک و ناله ی بلبل به باغ نماند
جا مانده است به بستر صبح جای پای شعر
گاهی که غصه تنگ کند آسمان دل
پروانه های عشق بجویند صفای شعر
خوابم نمی برد تو کجائی که سر کنی
در بستر غمین دلم لای لای شعر