تو اگـــــــر میماندی ...

تا سحر نام تو تکرار زبان میکـــــــــــردم                 

           تو اگر میماندی

مقدمت فرش گل و لاله و جان میکردم                

            تو اگر میماندی 

دست و پا و سر و اندام ترا میشستم

موی شبرنگ ترا عطر فشان میکـــردم                   

            تو اگرمیماندی

آب پاک ملکوت وام ز حور میخواســـتم

تا دم صبح ترا غرقه به آن میکـــــــردم                  

           تو اگرمیماندی

ماه و خورشید به بند کرده به تو میدادم

گردن و دست ترا دانه نشـــــان میکردم             

           تو اگر میماندی

گرچه در کوچه ی ما نیست ز میخانه خبــر

شهد و شیر و شکر و می به خوان میکردم           

           تو اگر میماندی

آسمان باز کنار دل تو تنگ شــــده

از برای غم تو شور و فغان میکردم                      

          تو اگر میماندی

یک شبی تا دم صبح کاش ترا میداشتم

بهر تو سوز دل خویش بیان میکــــــــردم              

          تو اگر میماندی