بـــــه او .....

شادم که در سیاهی شبهای غربتم

یک اختری چو مهر خدا بر  سر  من است

در اوج آسمان وفا

در کنار عشق

استوره ی صداقت و نور

در بر من  است

من شادم از نوازش  دستان شعر او

دلبسته ام به شور صفا و حیای او

دزدیده میروم

که بجویم به صفحه ها

در کوچه های شعر

در دشت هر غزل

نقش ز  پای او

آن گل که باغ سبز بهار هدیه میکند

زیباست چون طراوت

صبح  بنفشه ها

پاکیزه است چو شبنم پاک

سپیده ها

میخواهم از خدا که بمانم کنار او

از  عشق و شعر  قصه کنم

از برای او

این هر کلام که میچکد از

خامه ی دلم

تقدیم به عفتش

هدیه به پای او